Unholy Tavern - Rpg Online

Kelk

Witaj. Czy mogę widzieć się z panem domu? Mówię i uśmiecham się miło.

JA

Elf spogląda na Ciebie i odpowiada: A w jakiej sprawie? Jest bardzo dociekliwy i ostrożny. Ciekawe czy kazano mu być takim czy to jego własna nadgorliwość. Pewnie gdyby mógł to obszukałby Cię jeszcze by zobaczyć czy nie masz przy sobie jakiejś broni. Ale może po prostu dostał takie rozkazy...

Kelk

Przepraszam, ale sprawa jest dość poufna i skierowana WYŁĄCZNIE dla Pana von Notluc Odpowiadam grzecznie aczkolwiek stanowczo, wpatrując się intensywnie w Elfa, który wydaje mi się pozbawiony wyższych uczuć typowych dla ras myślących.

JA

Elf spogląda na Ciebie z lekkim zdegustowaniem i mówi, trochę jakby zawiedziony tym, że nie dowiedział się nic więcej: Dobrze zaraz po kogoś pójdę. i zamyka przed Tobą drzwi. Po chwili otwierają się one ponownie i stoi w nich dobrze odziany młody elf. Uśmiecha się do Ciebie i mówi: Witaj, w czym mogę Ci pomóc? Cóż to za poufna sprawa?

Kelk

Witam Pana. Nazywam się Caarel aep Ichaer Glyswen. Kłaniam się szlachetnemu panu. Mam do Pana pytanie. Czy jest pan może w posiadaniu 'Księgi mądrości' Mijtensa?

JA

Elf spogląda na Ciebie z zaciekawieniem i mówi: Hmm... Słyszałem kiedyś o niej, byłem nawet przez trochę w jej posiadaniu. Teraz ma ją pewien mag... Po co Ci ona? Bo jeśli bardzo Ci na niej zależy to może będę w stanie Ci pomóc... Wydaje się być podejrzanie miły i skory do pomocy. A może po prostu odnosisz takie wrażenie po tym jak rozmawiałeś z nieprzyjemnym strażnikiem...

Kelk

Zależy mi na niej bardzo. To część mojego zadania. Powiesz mi jak nazywa się ten Mag i gdzie go znajdę?- pytam z nadzieją w głosie.

JA

Elf zamyśla się chwilę i mówi: Jeśli tak bardzo Ci na niej zależy to powiem Ci gdzie go znaleźć. Niewielu wie, ale skrywa się on w podziemiach świątyni Vereny. Wpuścić Cię tam mogą jedynie kapłani ze świątyni, lecz nie są skłonni do przepuszczania pierwszego lepszego elfa. Tylko tyle mogę Ci powiedzieć...

Kelk

Dziękuję Ci. - kłaniam się i odchodzę w kierunku Świątyni Vereny

amarth

Zaskoczona i zdumiona tym co usłyszałam od starca, zwlekam chwilkę z odpowiedzią młodemu elfowi. Po chwili jednak mówię: Spotkanie było dosyc... specyficzne. - patrzę na rozmówcę, jednak nie zwracam uwagi na jego wygląd czy zachowanie; prawdę mówiąc na nic nie zwracam uwagi. - Ale najstarszy rodu von Notluc zrobił na mnie mimo wszystko dobre wrażenie. To elf o wielkim sercu - stwierdzam na głos, sama nie wiedząc czemu. Następuje cisza. Po chwili jednak znowu kontynuuję swoją wypowiedź słowami:Bardzo dziękuję Ci za gościnę - uśmiecham się i wstaję od stołu - a, i jeszcze jedno, czy mógłbyś powiedziec mi gdzie mogę znaleźc alchemika, druida i mistrza? - pytam z zaciekawieniem.

JA

Elf podszedł do Ciebie chcąc odprowadzić Cię do drzwi i powiedział: Druida znajdziesz w jego chatce nieopodal miasta, alchemik prowadzi sklep Wirujące Mikstury we wschodniej części Dirnen, a jeśli chodzi o mistrza gildii magów to chyba oczywiste, że w jego gildii znajdującej się w północnej części miasta. Zatem życzę powodzenia w twoich dalszych poczynaniach po czym otwiera przed Tobą drzwi i żegna Cię za progiem swego domu: Miłego dnia! i spogląda na Ciebie z uśmiechem na twarzy.

amarth

Dziękuję Ci za wszystko; za gościnę i za informacjeodpowiadam elfowi kierując się w stronę drzwi. Wychodzę na zewnątrz, słyszę jak drzwi się za mną zamykają, ale nie obracam się by spojrzec na elfa. Zamyślona udaję się prosto to chaty druida

Kelk

Wchodzę na posesję domu von Notluc i pukam do drzwi używając do tego bogato zdobionej kołatki.

JA

Przechodzisz przez pokaźny ogród i mijasz co jakiś czas strażników. Pukasz, i po krótkim wyczekiwaniu drzwi w końcu się otwierają. W progu stoi elf,i na twój widok uśmiecha się i mówi: Witaj, znowu trafiłeś do nas? Niedawno tu byłeś. Czego tym razem potrzebujesz? Szukasz pomocy? Natrafiłeś na elfa, z którym już rozmawiałeś na temat księgi mądrości. Wydaje się być miły i chętny do rozmowy.

Kelk

Usmiecham się do niego przyjaźnie i mówię: Sprawa ze znalezieniem księgi okazała się nie taka prosta jak myślałem. Potrzebuję pieniędzy. Czy nie miałbyś dla mnie jakiegoś zadania, za które mógłbym zarobić trochę?- Pytam z nadzieją w głosie.