Unholy Tavern - Rpg Online

JA

To polana, która znajduje się nieopodal miasta idąc na północy-zachód od bram Dirnen. Polana otoczona jest ze wszystkich stron gęstym lasem. Na jej środku jest wielki kamień, który wygląda niczym ołtarz na ofiary. Są na nim wyżłobione różne dziwne znaki i pokryty jest krwią oraz szczątkami ciał. Wkoło kamienia jest zawsze kilka osób. To najprawdopodobniej jacyś pewnego rodzaju strażnicy kamienia, którzy wznoszą modły do swojego bóstwa. Dalej pod lasem widać kilka namiotów i ognisko. Tam najprawdopodobniej mieszkają osoby należące do tego kultu. Polana pokryta jest krwią. Wszędzie jej tu pełno.

Sarven

Oddalam się nieco od kierunku, z którego przyszliśmy i jednocześnie staram się nieco zbliżyć do polany. Próbuje znaleźć jakieś dobre miejsce do obserwacji, w którym mógłbym się ukryć i pozostać niezauważony. Staram się zorientować ile osób jest na polanie i w jej okolicy oraz czy są uzbrojeni.

JA

Przy kamieniu widzisz piątkę ludzi w jasnych szatach z kapturami na głowach. Mają w rękach jakieś kije i nie wygląda na to aby mieli przy sobie coś jeszcze. Nie wiesz jednak czy nie posiadają jakiś czarów. Małe obozowisko, gdzie starzec zaprowadził dziewczynę tętni życiem. Jest tam kilkanaście osób. Wszyscy wyglądają jak zwykli mieszkańcy miasta. Nie widać by mieli przy sobie broń. Wszyscy jednak wyglądają na bardzo zadowolonych i szczęśliwych. Nie widzisz starca. Najprawdopodobniej schował się do jednego z namiotów. Na całej polanie widzisz jedynie dwie osoby z bronią. To dwóch elfów stojących przed jednym z namiotów. Mają przy pasie pochwę z której wystaje rękojeść jakiegoś miecza, a na plecach łuk i kołczan ze strzałami.

Sarven

Czekam w ukryciu.. Chcę zobaczyć co będzie się dalej działo. Chcę zdobyć jak najwięcej informacji, więc nasłuchuję i obserwuję wszystko dokładnie.

Staram się ocenić jak daleko ode mnie jest dwóch elfów i czy udałoby mi się zakraść gdzieś bliżej nich.

JA

W obozowisku panuje zwyczajne życie. Wszyscy rozmawiają, dobrze się bawią. Każdy z nich chyba lubi to miejsce. Panuje tu przyjazna atmosfera. Dwóch uzbrojonych elfów jest przed namiotem w centrum obozowiska. Wkoło jest pełno różnych osób, więc nie masz szans na przedostanie się niepostrzeżenie. Całkiem inaczej wyglądają osoby w szatach i kapturach na głowie. Te są zagłębione w modłach i zwrócone w stronę kamienia. Nie zanosi się na to, żeby w najbliższym czasie miało się tu coś wydarzyc...

Sarven

Wychodzę na polaną. Udaję zaskoczonego tym co zobaczyłem i szczęśliwego, że wreszcie spotkałem jakiś ludzi. Kieruję się w stronę elfów, aby zapytać o drogę do miasta, ponieważ zabłądziłem.

JA

Osoby w szatach w ogóle nie zwracają na Ciebie uwagi. Tak jakby Cię nie zobaczyli. Mieszkańcy obozowiska reagują na Ciebie z uśmiechem na twarzy. Jakiś młody chłopczyk podbiegł nawet do Ciebie i się przywitał. Strasznie dziwne wydaje Ci się całe to radosne towarzystwo. Elfy stojące przy namiocie spoglądają na Ciebie i jeden z nich w końcu mówi: Witaj! To nie mógł być przypadek! To sam Katrum Cię tu sprowadził! Może porozmawiaj z naszym opiekunem. On tu nad wszystkim czuwa.

Sarven

Bardzo chętnie. Czy mógłbym poznać Wasze imiona?

JA

Elf z przyjaznym uśmiechem na twarzy odpowiada: Imiona są tu nie potrzebne. Wszyscy jesteśmy rodziną. Nazywaj nas braćmi. A teraz jeśli chcesz się spotkać z naszym opiekunem to wejdź do namiotu. On już czeka tam na Ciebie. Pamiętaj jednak o należytym szacunku.

Sarven

Ciekawe czy w ogóle pamiętają swoje imiona..? Niewątpliwie ktoś im zrobił niezłe pranie mózgu.. I z tym kimś prawdopodobnie zaraz się spotkam.. Nie ma się co oszukiwać, że boję się tego co zaraz się stanie.. co czeka na mnie za wejściem do namiotu.. Teraz już za późno żeby się wycofać.. Wchodzę..

JA

Wchodzisz do namiotu. Na ziemi leży koc na którym siedzi po bokach dwóch elfów, a na przeciwko wejścia starzec którego śledziłeś. Namiot wypełnia jakby jakaś lekka poświata. Jest tu trochę jaśniej, a nie ma żadnego źródła światła. Już wydaje Ci sie to dziwne... Starzec spogląda na Ciebie i mówi zadziwiająco zdrowym głosem: Witaj! Czekałem na Ciebie... Usiądź przede mną i powiedz czego oczekujesz po pobycie w naszej wspólnocie?

Sarven

Chciałbym szczęścia.. Wyzwolenia od trosk codziennego życia

JA

Starzec uśmiecha się pod nosem i mówi: Tak... Chciałbyś żebym tak myślał... A teraz powiedz co sprowadza Cię tu naprawdę? Czego tu szukasz? Po tych słowach dwóch uzbrojonych elfów którzy siedzą po twoich bokach zaczynają patrzeć na Ciebie bardzo podejrzliwie. Atmosfera bardzo się zmieniła. Z bardzo przyjaznej na podejrzliwą. W namiocie robi się coraz jaśniej...

Sarven

Najpierw Ty odpowiedz mi co sprowadza Cię do miasta i co tutaj robisz?

JA

Uśmiech nie schodzi z twarzy starca. Spogląda na Ciebie i spokojnie odpowiada: Ja? Ja zapraszam ludzi do siebie... do naszego zgromadzenia, a potem obdarowuje ich szczęściem. Czy jest coś złego w dawaniu szczęścia? A teraz Ty powiedz czego tu szukasz... Dwóch elfów patrzy na Ciebie wyczekującym spojrzeniem.