Unholy Tavern - Rpg Online

sagitta

Zawaliłam sprawę... ale nie zaszkodzi dalej udawać. Nie mogłam dalej udawać, że nie znam Vendera. Zrobiłam jak najbardziej zdziwioną i trochę przerażoną minę.

- Nie spodziewałam się, że jeszcze raz natknę się na ciebie Vender. Co to za ludzie? poście mnie! Chcę tylko dowiedzieć się jak mogę dostać się do miasta. Jestem tu zaledwie kilka dni...sam z resztą wiesz... gdzie jest woźnica?

wiem, że robiłam z siebie idiotkę, ale jedynie tak mogłam ujść z tego cało....

JA

Elfy Cię puściły a Vender wskazał na człowieka w kapeluszu stojącego nieopodal i powiedział Jeśli jednak chcesz porozmawiać o faktycznym powodzie dla którego nas niepokoisz to czekam...

sagitta

- Nie, nie chcę porozmawiać o rzekomym powodzie... bo go nie ma. Mówiłeś Vander, że się jeszcze spotkamy... nie kłamałeś. dziękuje za informację. Nie zamierzam was niepokoić w tej dziwnej konwersacji...

Spojrzałam na nich z lekką ironią. Chroniłam Fran przez cały jego pobyt w mieście. Dalej nie zamierzam się nim zajmować. Spoglądałam jeszcze chwilę na nich... Ciekawe jak na to zareagują.

JA

Widzisz, że po chwili Vender krzyknął coś do elfów w niezrozumiałym Ci języku, zamknął drzwi od karawany,i woźnica chwycił za lejce i karawana odjechała. W końcu zakończyła się twoja misja, chociaż jej zakończenie wywołało w Tobie lekki niepokój. W głowie pozostało wiele pytań. Co twój znajomy robił z tak dziwnym osobnikiem jak Frank? Czy oboje są bezpieczni? Ale z drugiej strony Ty swoje zadanie wykonałaś... Elfy które stały w pobliżu karawany spojrzały na siebie i jakby na komendę ruszyli razem w stronę zachodniej części miasta.

sagitta

Stałam na placu i nie wiedziałam co robić dalej. Miałam chronić Franka, ale przecież tylko do postoju karawan. Chciałam się usprawiedliwić przed sobą i to mi się udało. Dlaczego mam przejmować się losem jakiegoś gbura? Trzeba o tym jak najszybciej zapomnieć. To jest jedyne wyjście. Uśmiechnęłam się pod nosem i zaczęłam podążać w kierunku swojej zapłaty...

Dom rodu von Notlu

Ilien

Niepewnym krokiem podeszła do woźnicy, który stał najbliżej
- Witam - zaczęła w miarę uprzejmie - Ile kosztuje podróż do Nowego Ashen?
Dziewczyna wyglądała, jakby panicznie bała się podróży do tego miasta. Nie chciała znów opuszczać Dirnen. Chciała tu zostać...
"Musisz coś zarobić, musisz, musisz, musisz..!" - powtarzał ciągle głos w jej głowie.

JA

Woźnica spojrzał na Ciebie i powiedział: Droga Pani, ta podróż będzie kosztować dziewięć złotych koron i trwać dwie doby, jednak w cenie jest już wyżywienie na drogę. Odjeżdżam za chwilę, więc jeśli Pani się decyduje to proszę wsiadać, mam jeszcze dwa wolne miejsca.

Ilien

Już nie wiedziała, co jest gorsze: dwie doby w drodze cxy cena podróży... Ale w końcu pieniądze dali jej w Radzie miasta, więc gorsza jest podróż. Mozolnym ruchem ręki wyjęła z kieszeni 9 złotych koron i wręczyła je woźnicy. Już chciała wsiadać do powozu, gdy zatrzymała się i rozejrzała wkoło siebie. Wpatrywała się w uliczki miasta, stare budynki, kamyki, mchy... To wszystko było jej bliskie, jak nic innego. Do niczego nie była tak przywiązana, jak do tego miasta właśnie. Nie lubiła się rozczulać więc wsiadła do powozu, zajmując pierwsze lepsze miejsce. Żeby się czymś zająć, i zapomnieć o tym, że znowu stąd wyjeżdża zaczęła sprawdzać, czy ma przy sobie wszystkie rzeczy.
Oby jak najszybciej tam dojechać, doręczyć tę paczkę, i wrócić... W miedzy czasie wziąć też pieniądze.

JA

Nikt już się nie dosiadł. Zostało jedno wolne miejsce co sprawiło, że w karawanie jest trochę luźniej. Podróż była dość nudna. Spałaś i patrzyłaś przez okno na lasy i łąki które mijaliście. Nikt wewnątrz powozu nie rozmawiał. Jechało tylko kilku szlachciców i sprawiali wrażenie jakby delektowali się podróżą. W końcu dojechaliście na miejsce. Wjechaliście do Nowego Ashen i zatrzymaliście się przy tamtejszym postoju dla karawan. Co prawda jadłaś i spałaś podczas podróży, jednak droga trochę Cię zmęczyła...

Solve

Podchodzę do najbliższego wożnicy, lekko zafascynowany. Nigdy nie widzialem miejsca postoju karawan. Stąd można wyruszyc praktycznie wszędzie. Po czym mówię :
Witaj, nie widzialeś może dwóch elfów ? Zwali się Mirco i Lusjus, obecnie są zaginieni i muszę ich sprowadzić żywych. Slyszalem że wyjechali z miasta, to co powiesz może zależeć od ich życia. Jeżeli to dla Ciebie ważne mogę dochować tajemnicy. Poludnie coraz bliżej ... muszę sie śpieszyć z tymi informacjami.

JA

Woźnica drapie się po głowie i odpowiada: Kręci się tu wiele elfów, ale nie znam ich z imienia... po chwili jednak sprawia wrażenia jakby coś mu się przypomniało i dodaje: Ale może chodzi Ci o tą dwójkę która jakiś czas temu czekała tu. Stali i rozmawiali ze sobą, po chwili podjechała prywatna karawana i szybko do niej wbiegli po czym odjechali...

Solve

Dziekuję Ci dobry czlowieku, chodzi na pewno o nich. A nie wiesz w którem kierunku pojechali i co może się tam znajdować ? Pytam z nadzieją na podanie bliższego kierunku i byc moze jakiegos miasta.

JA

Woźnica stara sobie przypomnieć i w końcu odpowiada: Pojechali na północ chyba, to w stronę ruin zamku...

Solve

Bardzo Ci dziekuję Po tych szczerych slowach udaję się na targowisko ...

Na targowisko

Roy Kael

Do Fortu na Rozstajch