Unholy Tavern - Rpg Online

Horst

widzę solve wracającego do karczmy chwytam jego ramie przed wejściem
i pytam
gdzie byłeś co to za wrzaski?

idę na spoczynek pod tygrysim skrzydłem

Solve

Przechadzam się uliczkami podziwiając niebo przed wschodem slońca. Nogi same prowadzą mnie do zachodniej części mista, a ja sam nie protestuję. "Może będę świadkiem jakiejś kradzieży i to może minie doprowadzi do gildii zlodziei." Mala szansa ... Pomimo pesymistycznych myśli rozglądam się ponownie w zachodniej części miasta wsuwając sie glębiej w kaptur.

JA

Przechodzisz ulicami w stronę zachodniej części. Po drodze spotkałeś jedynie strażnika. Miasto wygląda jakby było opustoszałe. Dochodzisz w końcu do starej części miasta. Nie widzisz nic podejrzanego. O tej porze ten kawałek miasta wygląda jak każdy inny. Jedyne co go odróżnia to fakt, że tutejsze budowle są starsze i bardziej zniszczone. Przechodzisz koło miejsca gdzie byłeś po zmroku. Widzisz jak dwóch bezdomnych z którymi prowadziłeś konwersację śpią oparci o ścianę.

Solve

"Ostatnia szansa ... być może dla niego, być może dla mnie". Rozglądam się po ulicy, gleboko w kapturze pochlania mnie ciemność. Po cichu podchodzę do czlowieka z którym rozmawialem nocą. Przykladam mu sztylet do krtani, na razie delikatnie by go nie zabić. Jak się przebudzi szepczę tak aby ten drugi się nie zbudzil:
- Witaj ... - uśmiecham się lekko wysuwając glowe w jego stronę.
- ... to znowu ja. Czy aby na pewno nie przykladasz wartości do swojego życia ?
Czy może zechcesz mi powiedzieć coś o gildii zlodziei ... - "Jestem wystarczająco zdeterminowany aby go zabić... ich obu. Jeżeli muszę to muszę. Zlodziej zawsze pozostanie zlodziejem."

Horst

nie rozmyślając o tym co porabia Solve myślę o tym co mogę zrobić .
pójdę do gildii rangerów

JA

Mężczyzna przebudza się. Widzisz w jego oczach najpierw strach i zdziwienie, lecz po chwili już spokój. Dziwi Cię to bardzo. W końcu każdy mając nóż na gardle powinien być zdenerwowany. Z tym człowiekiem jest coś nie tak. Jest zadziwiająco spokojny i żeby tego było mało po chwili uśmiecha się po czym mówi szeptem: Dzień dobry. Widzę, że znowu tu jesteś. Wyglądasz na zdeterminowanego, ale ode mnie nic się nie dowiesz. Wolę zginąć od twojego ostrza niż od kilku dni tortur. Przykro mi, ale Ci nie pomogę, a Ty rób co uważasz... Po czym przymyka oczy...

Solve

-Tak też myślelem. I Po tych slowach przyciskam mocniej ostrze do gardla czlowieka, lecz po chwili chowam ostrze za pas. "Co ja sobie myślalem, nie pójdzie tak latwo. Nie chce zabijać tego czlowieka, tym bardziej że coś wie."
Chowam sie glebiej w kaptur i odchodząc :
Poniosla mnie ambicja ... Kroki kieruję w stronę rynku... Już nie mam sily na to. Ten czlowiek jest jakiś dziwny. Jednak w następnej chwili blysk w oku. "Ta gildia jest. Musi być na wysokim poziomie... Malo kto o niej wie, a kto wie nie powie. Na pewno nei pójdzie mi tak latwo jak myślalem na początku." Z rozczarowaniem, ale i również nadzieją wkraczam na rynek.

Spartakus

Co chciałeś tu zalatwic Solve.a z resztą nie ważne musimy znalesc szlachciców a ja nie mam pomysłów gdzie ich szukac może ty masz jakis pomysł??.Mówię bezradnym głosem.

Solve

Podążam przez ulice razem z towarzyszami.
- Idźcie do gildii wojownikow, ja mam jesze sprawe do zalatwienia. - Mruknalem pod nosem i oddalam sie do miejsca w ktorym spotkalem sie z bezdomnymi.

Spartakus

Dobrze czekamy na ciebie w gildii wojowników Solve powodzenia.Towarzysze zamną idziemy wypic kufel piwa w gildii wojowników;].Do Gildii Wojowników

JA

Solve udał sie do miejsca gdzie ostatnio widział bezdomnych. Idziesz ulicami. Znów te same budynki i znów te same okolice. Podchodzisz do miejsca gdzie ostatnio widziałeś bezdomnych lecz siedzi tam jedynie jeden mężczyzna. To ktoś inny niż poprzednio.

Solve

- Wiesz coś o tutejszej gilgii zlodziei ? - Pytam poważnym tonem. "Gdzie tamten czlowqiek jest ?"

JA

Mężczyzna leniwie podnosi głowę i odpowiada: Heh... Złodzieje? Jacy złodzieje? W Dirnen nie ma złodziei! po czym znów bezwładnie opuszcza głowę. Jest albo bardzo leniwy albo podpity. Nie ma w nim zbyt wiele życia. Widzisz jednak jak czasem tymi ulicami przechodzą jacyś rabusie. Wywołuje to twój lekki niepokój bo w każdej chwili możesz zostać okradzionym lub napadniętym a strażników nie ma nigdzie w pobliżu.

Solve

Rozglądam się dookola. Po czym mówię :
- Nie musisz mnie zwodzić ... wiem, że jest ! - Mówię trochę poddenerwowanym tonem.
"Znowu nie radze sobie ..." "Jak ja mam szukać tej gildii ?" - Myślę sobie desperacko ...

JA

Rozglądasz się i widzisz jedynie czasem jakiś rozbójników i inne podejrzane typki. Mężczyzna widać, że się trochę Ciebie boi, lecz ciągle stawia na swoim: Nie wiem o żadnych złodziejach... W sumie może dlatego że nie mam z nimi styczności, bo nie posiadam żadnych kosztowności i nie mają mi czego ukraść...