Unholy Tavern - Rpg Online

Roney Shak

Witam mógłby mi ktoś opowiedzieć o tym mieście?-Zapytałem dosyć głośno

Manges

Zakładam kaptur na głowę po czym wchodzę.Szukam ludzi wyczerpanych , słabych , poobijanych itp...

Spock

Zauważasz że o tej porze dnia w karczmie nie ma zbyt wielu gości. Przy drzwiach siedzi tylko jeden ochroniarz, gdzieś w kącie siedzi przedstawiciel straży miejskiej zajęty rozmową z kelnerka które siedzi mu na kolanach. oprócz nich jest jeszcze kilku gości którzy raczej "odpoczywają" i nie są w stanie rozmawiać.

Roney Shak

Idę na piętro i otwieram pierwsze lepsze drzwi Opowie mi ktoś o tym mieście?

Manges

Och...Pewnie tutaj nikogo nie znajdę...Poszukam Na Targowisku

Spock

Spartakus:(sorki wcześniej nie zauważyłem :P ) Dziewczyna początkowo chciała odruchowo zabrać rękę ale sie opanowała i pozwoliła ci trzymać swoją dłoń.

Naprawdę nie wiem co działo się gdy byłam w kopalniach. Krasnoludy nigdy o tym nie mówiły a gdy próbowałam się któregoś zapytać to zmieniał temat. Gdy wreszcie opuściłam te kopalnie nie miałam sie kogo zapytać. Miałam tylko 9 lat i ludzie nie chcieli ze mną rozmawiać, a teraz większość już nie pamięta.

Serilla mocniej ścisnęła twoja dłoń.

Mogę się położyć obok ciebie?

Spartakus

Zamyślony chwilę milcze wpatrzony w okno po czym jakbym się ocknął:Ależ oczywiscie jest dosyc miejsca i przepraszam cię że zadaje takie niezręczne pytania.Po czym przesuwam się lekko by zrobic miejsce Serilli trochę Zawstydzony.

Spock

Dziewczyna kadzie się i opiera głowę na twojej piersi.

Jeśli chcesz mogę ci opowiedzieć co było dalej, ale dalsza historia jest bardziej skomplikowana.

Spartakus

Obejmuje ją ręką po czym mówię:Chciałbym bardzo usłyszec co było dalej.

Roney Shak

Do Siedziby Zarządcy Idę

Spock

Dziewczyna wtula sie w ciebie jeszcze bardziej i zaczyna opowiadać

Przez 4 lata tułałam się po mieście bez celu. Na jedzenie zarabiałam kradnąc. Ale nie robiłam tego jak inni. Okradałam tylko tych, którzy byli bogaci, i nie brałam więcej niż potrzebowałam. I wtedy zjawił się On.

Dziewczyna zamilkła na chwilę.

Spartakus

On czyli kto powiedz nic się nie stanie jestem tutaj z tobą.Mówię wpatrzony w Serille.

Spock

Mistrz. Nosił biały płaszcz z kapturem. Wyglądał na bogatego a ja akurat potrzebowałam pieniędzy. Widziałam jak wchodzi w jakiś zaułek i pomyślałam, że to moja szansa. Weszłam do tego zaułka ale go nigdzie nie było, zniknął. Po chwili pojawił się za moimi plecami. Pamiętam, że zastanawiałam się jak może ukryć się człowiek ubrany na biało w środku dnia, ale on to zrobił! Trzymał w ręku sztylet. Powiedział mi wtedy, że jestem zdolna i będzie mnie uczył. Zgodziłam się. Przez kolejne parę lat uczył mnie jako "swoja następczynię". A w tym czasie rósł w siłę. Stworzył w mieście największą "wspólnotę". Ta karczma, warsztat gnoma i parę budynków w mieście należą do niego.

Spartakus

Hmmmm...czy twój mistrz nie nazywał się czasem Khalid??.Pytam z lekkim zdziwieniem.

Spock

Tak, znasz go?

Zapytała dziewczyna odwracając głowę tak aby spojrzeć ci w twarz.