Unholy Tavern - Rpg Online

CONNAN

Nie ma chwili do stracenia może teraz jego dziat jest sam w jaskini .........

JA

Po rozmowach doszliście do porozumienia, że udacie się dalej na zachód w stronę jaskini. Po kilku godzinach wyszliście z lasu. Ukazała się wam polana a przed wami rozpościerał się widok gór. Słońce było już bardzo nisko a was dopadł głód i lekkie zmęczenie…

Nax

,,Odpocznijmy chwilę i cos zjedzmy a potem wyruszmy"

Adawo

"Racja, odpocznijmy." Siadam na polance, kroje pajdę chleba, gryzę. Patrzę w niebo.

Uba

Jem. I kładę się w krzakach na mały odpoczynek.

CONNAN

odkrawuje pół chleba mieczem K. popijając mlekiem

JA

Po niebie przemykają obłoki nie zważając na to co dzieje się na ziemi. Krasnolud rozpalił ognisko i wszyscy po chwili grzania się przy nim zasnęliście. W nocy jednak obudził was przeraźliwy skowyt. Był tak okropny, że każdy z was zerwał się na nogi. Ognisko dogasało, niebo było zakryte chmurami, a lekki wiatr poruszał liście...
Krasnolud: "Ejże! Cóż to za wycie budzi mnie w środku nocy? Czy nie lęka się mojego gniewu?"

Nax

Powoli wstaje i rozglądam sie.

Adawo

Nerwowo sięgam po miecz, i rozglądam się po okolicy, zerwany na równe nogi. "A cóż to u diabła za krzyki ???"

Uba

Napinam łuk, rozglądam się, a jeśli nic się nie dzieje zaczynam grać z krasnalem w bierki.

CONNAN

odwracam się plecami w kierunku towarzyszy( udając że śpie jak zabity) ,jedną reką trzymając broń spoglądając w las.

JA

Dookoła panuje mrok… Resztki ogniska oświetlają mały obszar między wami. Widzicie tylko pierwsze drzewa z brzegu lasu. Teraz w przeciwieństwie do poprzedniej chwili nie słychać żadnych odgłosów. Przeraźliwy skowyt przemienił się w nie mniej przeraźliwą ciszę...
Krasnolud szeptem:"Może lepiej skończmy odpoczynek i kroczmy dalej? Nie wiadomo co może czyhać na nas w tym lesie..."

Nax

,,Racja chodzmy lepiej"

Adawo

"Tak... też myślę że lepiej poczniemy jak pójdziemy dalej. Lepiej nie czekać aż przyjdą do nas kłopoty..."

Uba

" Nie penieajcie chodźmy!"